TURİZM ÖZELİNDE AMAÇ KARŞITI İŞ DAVRANIŞLARININ İNCELENMESİ

 

Yirminci yüzyılın sonlarından günümüze kadar yapılan araştırmalarda kişiliğin artık endüstri, çalışma ve örgüt psikolojisi içindeki önemine ek olarak örgütlerin en önemli sermayesi olarak kabul edilen "insan kaynağı”nı etkili ve verimli şekilde kullanmayı kolaylaştıran bir faktör olduğu kabul edilmektedir. Örgütler özellikle pozisyonlarının sorumluluğunu bilen, işine ve işletmeye gönülden bağlı, örgüt çıkarlarını içselleştirebilen, örgütsel vatandaşlık davranışı gösterebilen, diğer taraftan da olumsuz iş davranışı sergilemeyen çalışanlara sahip olmayı arzu eder hale gelmiştir. Bu hususlardan hareketle çalışma ortamında tercih edilmeyen davranışların, örgütün kendisi, çalışanları, paydaşları ve müşterileri açısından önemli tehdit unsuru oluşturduğu düşünülmektedir. Ayrıca kişilik özelliklerinin ve bireyin işi ile ilgili genel düşüncesini belirleyen iş tatmininin çalışanların tutum ve davranışları üzerinde belirleyici olduğu yadsınamaz bir gerçektir. Bu amaçlarla turizmin hassas yapısından ve emek-yoğun bir sektör olma özelliğinden hareketle bu kitapta turizm işletmelerinde amaç karşıtı iş davranışları ile kişilik ve iş tatmini arasındaki ilişkiler irdelenmiştir.